Te hawîşkem

Ger çavên te stêr bin

Nobedar bin, ew ne nivin

Bila… Bila ez teysokim

Li pişt çavên te dileyîzim

Ger evîna te payîze

Bila… Bila min bi êşînî, neyê zîzim.

Ger evîna te zistan e, befire

Sire sare

Bila… Bila her min germe

Qonaxek ya dirêka min da

Sîngê te ye, bo min nerme.

Ger evîna te behare

Her gulekê stiranekê bo dibêjim

Çipkek xwînê bo dirêjim

Ger eniya te roj bît

Da gul geş bin

Bila… Bila ez tîrojkim bo nav gulan

Bi teve rêzim.

Ger evîna te havîne

Germe… Germe ew êtûne

Bila… Bila xwe radigirim

Hindî kel bî ez na sujim, ez namirim

Tu agirî û ez agirim.

Ger kezyên te şore bendên sêdarê bin

Bi kevne rêka aştî yê

Bila… Bila dîsan ez pêve bi nûsim

Bi min were

Qonaxeka neya dûre ji serbesitî yê.

Ger evîna te derya bît lêve nabim

Min ya zanî ji serê rojê

Evîna te şiyaneka mezin divêtin

Bila… Bila, ezim pêlan dikelêşim

Ezim wek robarên dirêj rêkê dikêşim

Hawîş nabim, tena nabim.

Ger ji xwe tûya bê bawerî

Wekî guran dev ji xwînê sor û terî

Barike… Here, ji min dûr keve

Bila… Bila qet min nevên

Ew lêvên bêne veşartin

Bi xwînê bêne qeşaftin

Na… Nagezim… Ez nagezim.

Eger tûya sîngivebûyî

Di nav pêlên evînê da berze bûyî

Ji bîriveçûyî

Bila… Bila li te nagirim

Wekî biçûkeka sava

Bi bûykên şûşeyî

Te hawîşkem… Te helgirim.

Helbestvan: Hizirvan

30/7/ 1985  Duhok